Crater Lake

De klim vanuit Medford is geleidelijk. Dit kunnen we goed hebben en er is geen summit in het verschiet. Pas naar het meer naar boven. Hebben we hier eigenlijk nog wel zin in? We hebben al zoveel geklommen (en gedaald). Het blijft toch onze vakantie en we zijn ook de jongsten niet meer. Nou dat zien we dan wel weer. Komt tijd, komt raad! Crater Lake is een must! In Eagle Point bezoeken we het Visitors Centrum en krijgen uitleg van een 84-jarige dame  over de streek en ze wijst ook ons op Joseph H. Stewart State Park aan Lost Creek meer. In Shady Cove kunnen we uitgebreid boodschappen doen en Peeetje vindt daar zijn lievelingswhiskey voor maar 7 dollar. En weer hebben we geluk, want verder waren we niet gekomen. Na 84 km zijn we in het park. De volgende camping is nog wel 40 km verder en dan zouden we nog meer omhoog moeten. Moe en voldaan gaan we de nacht in en we hebben al besloten, dat we niet op de fiets naar boven gaan. We gaan op zoek naar een shuttle-busje.

We pakken alles in en vertrekken richting Union Creek. We informeren tijdens ons tweede 'huge' ontbijt in het rond. De beste raad krijgen we van het stel naast ons. Ga eens naar het historische hotel next door! Wellicht kunnen ze jullie daar helpen. We moeten even wachten, want de juf aan de mooie houten balie is in gesprek, maar wat horen wij daar? Is dat Nederlands? Jawel hoor! Dat zijn Tilly en Gerard uit Rotterdam! Tegen de tijd, dat de juf aan de balie klaar is met haar telefoongesprek, is ons probleem opgelost. Wij Rotterdammers, zo mag ik me wel noemen na 20 jaar daar te wonen, weten van aanpakken. Tilly en Gerard rijden vandaag Crater Lake rond en wij en onze fietsen, mogen mee naar boven. Oeps, maar wij hebben wel nog 10 tassen. Waar laten we die? Vlug fietsen we naar de RV-camping aan het einde van de weg. Helaas doen ze geen 'tenting' maar wij mogen wel alles stallen. Terwijl de mannen voor in de auto zitten te lullen, komen Tilly en ik erachter, dat we veel dezelfde mensen kennen. Tilly is directeur van een basisschool van Onze Wereld in Rotterdam. Wat is de wereld klein. Toeval bestaat niet! Zelfs mijn ongelovige Thomas-Peeetje, gaat erin geloven! We worden netjes afgezet bij The Visitors Centrum en klimmen de laatste 5 km zelf naar de top! De foto's vertellen genoeg. Awesome! Zo ook de afdaling. We halen onze spullen op en gaan weer richting State Park! Precies op dezelfde plek als de nacht daarvoor zetten we onze tent op. Wat een dag! ;