En alweer fietsen we door een zeer afwisselend landschap onder een strakblauwe lucht. De Donau baant zich een weg door de hoge bergen. ’s Morgens zien we in de verte de kale rotsen van de Alpen. Bad Ischl? Ik heb daar ooit nog een week in het ziekenhuis gelegen met een gebroken been. Nu gaan we smoothly, in de ochtend komen vele fietsers ons tegemoet , langs de brede Donau . Het lijkt de Lijnbaan op zaterdagmiddag wel. Gisteren las ik in ‘n krantje dat de vakantie nu pas begint. Zijn wij even blij dat we bijna aan het einde zijn van Wenen-Passau. De meeste fietsers doen het andersom. De vele musea en kerken laten we voor wat ze zijn. Wij hebben een sportieve reis. Een culturele reis kan altijd nog als we nóg ouder zijn. Ook kunnen we dit doen tot ons tachtigste. De oplaadpunten voor e-bikes zijn er volop. De zon blijft de hele dag schijnen en het is niet te warm. Door Linz gaan we door een park en in Ottesheim verorberen we een ‘Mittagsmenu’ voor €5, spaghetti met salade of soep. Daar kunnen we niet tegen op koken. We vinden weer een mooi plekje aan de Donau om in ons tentje te overnachten. Morgen naar Passau. Voor velen het begin van hun fietstocht en voor ons het einde, maar dat weten we dan nog niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten