We zijn weer thuis!

het laagste punt van Nederland

tuin in Rotterdam

Maassluis-Rozenburg

fietsen is doen en niet meer denken
hooguit nog tellen hoe lang het duurt
voortdurend door de hitte aangevuurd
zal toch het einde je de schaduw schenken
(uit fietsen als god in Frankrijk ,Wim Busink)

"Einem faulen Pferd erscheint jeder Weg zu lang" (Chinees spreekwoord)

Van Nederlanders op de camping horen we dat er ander weer op komst is. Midden in de nacht, als wij al een paar uur geslapen hebben, draait de wind. Even later regent het! 's Morgens miezer, we pakken snel in. Alles gaat droog de tassen in. Vlug koffie zetten en dan de pedalen rond laten gaan. De hele camping is nog in diepe rust. Om kwart over 11 komen we zeiknat in Passau aan. Het is alsmaar harder gaan regenen, maar wij gaan stug door. Nu hebben we maar weinig tegemoetkomende fietsers gezien. Slechts korteafstandfietsers met de blauwe OAD-tasjes. Zij gaan van hotel naar hotel, bagage wordt gebracht, afstand per dag ongeveer 45 km. We eten wat en gaan dan naar het station om te informeren of we een stuk met de trein richting Duitsland kunnen. Koblenz, Bingen, Mainz? Het is toch slecht weer en dan stappen we uit als het droog is. Maar wat gebeurt er? We kunnen meteen naar München en vanavond de nachttrein naar Utrecht. We hoeven niet lang te overleggen. We doen het. Hé dan zijn we morgen thuis! (ik heb net nog nieuwe deodorant gekocht). Maar ja, we kunnen dan ook in Nederland nog weg. Het weer blijft hier de eerste tijd toch slecht. Wij hebben er al bijna vier goeie weken opzitten. Binnen is binnen. Die kan men ons niet meer afnemen. We hebben intens genoten!

een beetje triest bloggen in Coffee Fellows in München

An der schönen blauen Donau

En alweer fietsen we door een zeer afwisselend landschap onder een strakblauwe lucht. De Donau  baant zich een weg door de hoge bergen. ’s Morgens zien we in de verte de kale rotsen van de Alpen. Bad Ischl? Ik heb daar ooit nog een week in het ziekenhuis gelegen met een gebroken been. Nu gaan we smoothly,  in de ochtend komen vele fietsers ons tegemoet , langs de brede Donau . Het lijkt de Lijnbaan op zaterdagmiddag wel. Gisteren las ik in ‘n krantje dat de vakantie nu pas begint. Zijn wij even blij dat we bijna aan het einde zijn van Wenen-Passau. De meeste fietsers doen het andersom.  De vele musea en kerken laten we voor wat ze zijn. Wij hebben een sportieve reis. Een culturele reis kan altijd nog als we nóg ouder zijn. Ook kunnen we dit doen tot ons tachtigste. De oplaadpunten voor e-bikes zijn er volop. De zon blijft de hele dag schijnen en het is niet te warm. Door Linz gaan we door een park en in Ottesheim verorberen we een ‘Mittagsmenu’ voor €5, spaghetti met salade of soep. Daar kunnen we niet tegen op koken. We vinden weer een mooi plekje aan de Donau om in ons tentje te overnachten. Morgen naar Passau. Voor velen het begin van hun fietstocht en voor ons het einde, maar dat weten we dan nog niet.

Na veel zonneschijn eindelijk wat regen!

met regenpak

eten en de regenpakken kunnen al weer uit

Toen we op het terras van de camping ons 'we hebben 1500 km gefietst feestje' zaten te vieren, stak er plots een hele harde wind op. Parasols woeien om, takken braken af en servetten vlogen van de tafels.Iedereen vluchtte met zijn bord eten en glaasje drinken naar binnen. Peeetje rende, toen we binnen een plekje hadden gevonden, naar de tent. Gelukkig die stond er nog. Ook de was hing nog aan de lijn. Alleen de fietsen waren omgevallen. Mijn flessenhouder was kapot en mijn derailleur beschermer verbogen. Beperkte schade dus. Verscheidene mensen gingen hun tent of camper verplaatsen, maar wij konden met gerust hard verder eten. 's Nachts heeft het nog flink geregend, maar wij waren in dromenland. Om zeven uur was het droog en wij klaar voor weer een schitterende fietsdag. Om ons heen zagen we de Alpen, terwijl wij door een glooiend terrein fietsten door 'nette' Oostenrijkse dorpjes. In Au vonden we weer een plekje voor de nacht.

Donau Radweg- Treppelweg

Wat ben ik blij dat ik Peeetje niet heb kunnen overhalen om toch de Alpen over te  fietsen. Zelfs toen we in een thermisch bad in Hongarije tussen ‘de oude vellen’ gezond zaten te doen was hij niet te vermurwen.  We fietsen langs de rechter oever van de Donau tussen jong en oud. Dit is pas echt vakantiefietsen.  Als we stoppen is er koffie, Apfelstrudel, Schlagzahne, fruit- en wijngaarden en mooie dorpjes met vergezichten.  We hebben 1500 km gefietst als we in Melk een camping vinden. En daar moet op gedronken worden (la, la, la). Ook gaan we uit eten. Wij, de echte raskampeerders, hebben nog niet één keer ons eigen prutje gekookt. Life is niet alleen simple, maar ook goed!

Loop naar de pomp!



afkoelen bij 38 graden Celsius

Omdat mijn AOW-er niet zo goed tegen de hitte kan, veranderen we onze plannen. We gaan niet de Alpen over, maar we gaan terug naar Wenen en dan naar Passau. We fietsen via het mooie Sopron (de stad van het bier) en de pittoresque Neusiedler See naar Wenen. Op het Donau-Inseln fietsen we plotsklaps tussen de naturisten. Dat komt goed uit! Wij hebben het warm en zijn aan een etenspauze toe. We ontdoen ons van al onze kleren en duiken de Donau in. Zo, nu smaakt ons broodje pas echt lekker!

klaar voor een duik in het water



eetpauze



Einde Balatoni Körút!

fietspad rond het Balatonmeer

Op het einde van ons fietsrondje Balatonmeer tracteren we onszelf op een Wellness Hotel mét balkon en uitzicht op de burcht van Sümeg. Voor Hongaarse (en onze fiets)begrippen extra luxe. In een mum van tijd maken wij de kamer "van ons". Hoeveel zooi kan een mens meenemen?

op wifi bloggen

Vanmorgen waren we al om zes uur uit de tent. We zitten alletwee onder de muggenbulten. Die krengen worden actief als het rond de tent net een beetje aangenaam wordt en wij de de kaart voor de volgende dag aan het bestuderen zijn. We slapen al nachten (slecht) zonder buitentent. Overdag is het flink aanpoten. Peeetjes vermoeide benen rusten uit op het balkon terwijl ik mijn baantjes zwem (zoekplaatje).

voeten van Peeetje

een van de vele zwembaden

Het hoofd koel houden



Op weg naar het Balotonmeer (10-07-2011) is maar één ding belangrijk: ons hoofd koel houden! Peeetje heeft de theedoek om zijn hoofd gedrapeerd. Hij blijft zitten door een haarband van mij. Ik giet bij tijd en wijlen een fles water over mij heen. Vinden we dit wel leuk? Dit is geen vakantie, dit is werk! Gelukkig staan er in de kleine dorpjes nog ouderwetse pompen. In Szekesfehervar houden we een goede rustpauze en wat eten we?

Sült hekk hasábburgonya kovászos uborka

en

Ropogós sült csirke majonézes-káposztasaláta, rozmaringos burgonya.

Het was me toch lekker! Op het einde van de dag duiken we in onze fietskleren het Balatonmeer in. Eind goed, al goed!

  

Bloody hot!

Precies één week geleden fietsten we Wenen in. Het regende en het was 20 graden. Vandaag in Budapest was het maar liefst 38 graden. Gelukkig weinig klimmetjes. Desalniettemin verhitte hoofden, het zweet gutste van ons af. Maar niets maakt me gelukkiger dan op het einde van de fietsdag onze fietskleren al  wapperend aan de waslijn. Snel droog, wat ruikt dat lekker! 'n Duik in het zwembad en een koud biertje en alle leed is geleden. Life is simple! Morgen gezond weer op, richting Balaton meer!

Paalwoning aan de Donau!

We gaan weer een brug over, van Slowakije terug naar Hongarije! Voor de afwisseling slapen we in Papsziget, 25 km voor Budapest in een 'bungalow' op een camping aan de Donau! Alles is hier vergane glorie, maar wij vinden dat ontzettend mooi. Ook zijn we blij dat de Hongaren net als de Tsjechen nog geen euro's hebben (de Slowaken wel). Zo kost een forel met sla en frites in Hongarije omgerekend €4,- en in Slowakije aan euri €8,- Wie weet kom ik gelift, met een nieuwe bril en gebleekte tanden terug? Dat kan hier voor weinig geld. Of zal ik mijn door weer-en-wind (en alcohol, biertjes heb je hier van 10%) doorleefde kop maar behouden? Berichten op dit weblog geplaatst verdwijnen mailde mijn ICT-zusje Annette. Ik weet niet hoe dit kan, ik zal het vandaag trachten op te lossen. 

Van Slowakije naar Hongarije

Peeetje schrijft verhaal  (Pas op je tellen) en ik lees en drink!



Onze bungalow met uitzicht op de Donau!



Planking op de Donaubrug!

Voordat we na Tsjechië, Oostenrijk, Hongarije Slowakije infietsten een moment van 'planking' op de Donaubrug!

Zondag rustdag

Na 494 km zijn we in Wenen. Mooie fietspaden leiden ons door het centrum. We kijken onze ogen uit na zoveel natuurschoon. Zaterdag doet Peter zijn 65e verjaardag nog eens over bij zijn nicht Conny en haar man Georg. Conny spaart egels. Ze heeft er zo'n 6000! Zondag regent het de hele dag! We blijven lekker binnen in ons hotelkamertje (zonder internet). Alle indrukken van de laatste week krijgen een plekje. Ik geniet van mijn e-reader (wat een uitkomst) en Peeetje schrijft een verhaal (Daar sta je dan).

Leve de AOW!



We hebben het weer reuze naar onze zin. Peter is de 65 ingefietst en ik fiets trouw bergje op en bergje af achter hem aan. Nu al bijna in Wenen (425 km vanuit Praag)