vrijdag 30 april 2010

Na regen komt zonneschijn!

Na heftig weer en vele bergjes op en af fietsen we nu op de mooie vlakke Katy trail (oude railweg) langs de brede Missouri. Het gaat ons nog steeds super goed. 1690 km gefietst. Reisverhalen volgen.


zaterdag 24 april 2010

De mens lijdt het meest voor de zorgen die hij vreest

De hagel zo groot als golf-soft- en tennisballen zoals het weerbericht voorspelde blijft hier uit, maar wij genieten wel van onze rustdag. Fietsen worden nagekeken en verhalen geschreven (P schrijft Possum Kingdom en A  Nieuwsbrief 1). Lees maar mee aan de linkerkant van onze blogs.
vanuit het motel raam genomen
vanaf buiten genomen

vrijdag 23 april 2010

Superman en superwoman moeten rust houden!

Peeetje gaat voor op de Brookport brug. Ik begin nietsvermoedend aan dit gevaarlijke avontuur. De auto's gaan rakelings langs mij heen en ik hou mijn fiets niet. Hij glijdt weg en als ik plotseling moet stoppen, omdat ik anders in een gleuf over de kop ga besluit ik te gaan lopen.Ik gil dat naar P. Auto's kunnen mij niet voorbij (lees ook zijn reisverhaal) en het verkeer stroopt zich op.
The lady van de dining in Illinois (ja daar zijn we nu) herhaalt keer op keer; "You are very, very brave people that you cross that bridge!" Het mag niet eens, maar wij hebben geen bord gezien. Echt niet!
De volgende dag in Metropolis, de stad van Superman, gaat mijn eigen Superman nog een keer naar de dokter. Peeetje heeft geen pijn aan zijn oor, maar hij is een beetje doof. Nu in een goed, net ziekenhuis, zegt de dokter dat er aan zijn trommelvlies een zakje met vocht hangt. Weer antibiotica en als het na tien dagen niet over is, dan .......We zijn een beetje van slag. We besluiten om in Vienna een rustdag te gaan houden (vrijdag), maar misschien worden dat er wel meer dan één, want er zijn tornado's op komst.
Met al onze zooi zitten we nu in een motel en hebben het weer reuze naar onze zin. Kan ik ook mijn boek uitlezen en verhaaltjes schrijven, want dit bloggen en foto's oploaden kost veel tijd op trage (onbeveiligde)
verbindingen.



woensdag 21 april 2010

Kicken!

Nu meer dan 1000 km gefietst. Het blijft kicken. The Land Between the Lakes Trace was awesome! En op de camping Hillman Ferry was niemand. Toen ik heel achteloos vroeg of ze ook bier verkochten in het kleine winkeltje, because after a whole day of cycling a cold beer is the best thing you can drink, zeiden ze natuurlijk nee. Ik weet heus wel dat het in die parken een 'dry country' is, maar mijn opzet was geslaagd. Onze tent stond nog niet of het echtpaar dat de camping beheerde bracht in plastic gewikkeld 2 koude flesjes bier. Yes, eten hebben we mee de bergen over gesjouwd maar geen bier. Dat is nog even iets anders dan rijbewijs laten zien als we bij een benzinestation 2 blikjes bier kopen. No kidding. Iedereen, hoe oud ook, moet zich legitimeren als hij of zij bier koopt. Maar voor ons smaken de goedkope noodles uit de States met de zakjes misosoup, nog van de groene Passage uit Rotjeknor, nu des te beter.
Na North Carolina, Tennessee zijn we nu in Kentucky
turtles
Nederland is dichterbij dan je denkt, rood-wit-blauwe spechten en een bloemenkwekerij van een Nederlander

dinsdag 20 april 2010

Alles sal reg kom!

We like to be In America

mijn gescheurde zadel

bij de fietsenmaker
Hier gaat het nog steeds super. De benen worden sterker en aan één kant bruin. Vandaag 925 km op de teller. Het is gelukkig wat koeler.
Vertrouwen hebben dat het goed komt is mijn slogan en zie wat er gebeurt met mijn zadel.
Van een jongen bij van een antiek shop in Lebanon kreeg ik zadel dat hij van een heel roestig wrak moest halen. Ik hoefde niets te betalen. Nu had ik dus een reserve zadel.
In Clarksville zagen we een fietswinkel en nu heb ik weer een gloednieuw zadel. Reservezadel en kapotte zadel weggeven. Morgen fietsen we naar Kentucky (kijk ook bij Plaatsen en Afstanden (Reisverhalen) via Land Between the Lakes. Peeetjes oren voelen beter, dus... alles sal reg kom

zondag 18 april 2010

Never a dull moment oftewel every day a crazy moment!

In mijn zadel zit sinds een paar dagen een scheur. Ik heb nog nooit zo'n duur 'goed' zadel gehad! Iedereen vraagt altijd hoeveel lekke banden en/of ik zadelpijn heb? Wat nu? Ïk zit er de hele dag op. We vragen al dagen naar een fietswinkel, maar die zijn hier niet! Ik zie een Wallmart en ja daar kan ik een geldek kopen. Bij het weggaan duwt een gezellige dikkerd mij $5,- dollar in mijn hand, "I've heard you are cycling from Atlanta to Vancouver, so buy some water for it" Ik voel dat ik niet kan weigeren. Ze geeft me een big hug en met de woorden God Bless You verdwijnt ze. Oh my God, ze moest eens weten...Wij weer on the road. Er zijn zéér veel yard sales vandaag. Ik kan het allemaal niet meenemen, want anders....
Peeetje heeft al dagen last van zijn keel en nu ook van zijn oren. Ze zitten dicht. Hij luistert nog slechter, maar ....hij kan goed kaart lezen (ooit boekje van Melanie gekregen ; 'Waarom mannen niet kunnen luisteren en vrouwen geen kaart kunnen lezen'). Na een overheerlijk ontbijt bij Me-Ma's Kitchen  ($9,- samen met koffie) kwamen we bij een klein dorpje waar ik Medical Care zag staan. Gegild naar P. Hij stopte. Ik moest ontzettend plassen en omdat ik hier niet zo gauw langs de kant van de weg ga zitten. $15.000 for littering or 50 days in yail dacht ik dat kan hier dan ook in een moeite door. Na veel formulieren invullen en $100,- cash wilde de ongezonde uit ziende dokter wel even naar hem kijken. Overigens zag de wc er niet uit. Ik ben veel gewend van India, Pakistan en China maar dit was echt errugggggggggggg. Peeetje heeft ontsteking in keel en nu in oren. Waarschijnlijk van de vele pollen. 7 antibiotica pillen and die moeten het doen. Snel gediagnosticeerd vanachter laptop in vieze dokterskamer.
.

vrijdag 16 april 2010

Crossville

Na veel klimmen en weinig dalen zitten we nu bij te komen in een motel. We camperen vaak 'vrij' en vonden dat we nu wel wat luxe verdiend hadden. Lees de reisverhalen ook op http://pedalpeter.blogspot.com/ en bekijk de foto's bij view my gallery en bij de diavoorstelling in de linkerkant van dit blog.



Jippie we hebben het hoogste punt van de Cherohala Skyway, The mile High Legend, gehaald!
verhalen schrijven bij Shute Cove, elev. 3740 ft, doek tegen de muggen,
drinken van vrachtwagenchauffeur gekregen
relaxen na een dag ploeteren and nobody is there (vrij camperen))

zaterdag 10 april 2010

Franklin



Na 280 km in de benen zitten we nu lekker te ontbijten in de zon voor het Franklin motel. Zo meteen gaan we Peters familie ontmoeten.
Alles is goed gegaan. Het duurde wel even voordat we de fietsen van het vliegveld hadden, maar toen we vlak daarna in een overweldigende natuur waar alles uitkomt fietsten, waren we meteen de vermoeidheid van onze o zo lange reis vergeten.
Al 27 graden Celsius, hevige regenbuien met onweer en nachtvorst gehad.
Ons eerste Warm Shower List adres viel tegen, maar in het meer van de nog niet geopende camping (tweede nacht) konden we ons al helemaal in wassen.